A FIRST LATIN READER
Latin | Prev
| Next
| Contents
89. THE BLINDING OF POLYPHEMUS
Hác órátióne habitá, postquam extrémum
pálum ígní calefécit, oculum
Polyphémí dormientis ferventí lígnó perfódit;
quó factó omnés in díversás
spéluncae partís sé abdidérunt. At ille subitó
illó dolóre oculí é somnó
excitátus clámórem terribilem sustulit, et dum per spéluncam
errat,
Ulixem manú prehendere cónábátur; cum tamen iam
omnínó caecus esset,
núlló modó hóc efficere potuit. Intereá reliquí
Cyclópés clámóre audító
undique ad spéluncam convénérunt, et ad introitum adstantés
quid
Polyphémus ageret quaesívérunt, et quam ob causam tantum
clámórem
sustulisset. Ille respondit sé graviter vulnerátum esse et
mágnó dolóre
adficí. Cum tamen posteá quaesívissent quis eí vim intulisset,
respondit
ille Néminem id fécisse; quibus rébus audítís
únus é Cyclópibus: "At sí
némó," inquit, "té vulnerávit, haud dubium est quín
cónsilió deórum,
quibus resistere nec possumus nec volumus, hóc supplició adficiáris."
Hóc
cum díxisset, abiérunt Cyclópés eum in ínsániam
incidisse arbitrátí.
Prev
| Next
| Contents
|